Kościół św. Mikołaja w Tylmanowej

   GPS;                         N 49°30.034’              E 20°24.097’

Kościół pod wezwaniem św. Mikołaja to najstarszy zabytek Tylmanowej, usytuowany przy drodze Krościenko - Nowy Sącz nad brzegiem Dunajca.

Zbudowany został w 1756 r. w miejscu starej XVI-wiecznej świątyni która uległa spaleniu.

Jest to budowla drewniana, wzniesiona w konstrukcji zrębowej (wieńcowej), przykryta jednokalenicowym blaszanym dachem.  Nawę i prezbiterium pokrywa wspólny dwuspadowy dach z wieżyczką. Wnętrze pokrywa polichromia ornamentalna i figuralna wykonana na sklepieniu i na ściach. Na stropie prezbiterium przedstawiona jest scena Wniebowzięcia NMP, a na stropie scena Sądu Ostatecznego.

Ołtarz główny to późnobarokowy obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem (przeniesiony z kościoła w Krościenku).

Prócz ołtarza głównego w kościele znajdują się 4 ołtarze boczne;

- lewy ołtarz barokowy (przeniesiony prawdopodobnie z kościoła franciszkanów w Nowym Sączu) z obrazem św. Antoniego.
- prawy ołtarz manierystyczny z obrazem Ukrzyżowania w polu środnkowym oraz obrazem św. Michała w zwieńczeniu
- ołtarz w kaplicy północnej w formie tryptyku wykonany przez tylmanowskich rzemieślników; w polu środkowym znajduje się płaskorzeźba św. Józefa z Dzieciątkiem, a w polach bocznych płaskorzeźby św. Kingi i św. Floriana
- ołtarz w kaplicy południowej (późnobarokowy) z obrazem Matki Boskiej Różańcowej.

   Bliżej drogi stoi murowana piętrowa dzwonnica, z arkadami na zawieszenie dzwonów. Wzniesiona została na przełomie XVIII / XIX w. i przebudowana w 1925 r. Wiszą na niej 3 dzwony wykonane w "Odlewni dzwonów Felczyńskich w Przemyślu";
- najstarszy dzwon Mikołaj (1949 r.)
- dwa młodsze; Maryja, Józef (1966 r.)

Prezbiterium to przestrzeń kościoła przeznaczona dla duchowieństwa oraz służby liturgicznej m.in. ministrantów; zwykle jest wydzielone od reszty świątyni podwyższeniem, balustradą lub łukiem tęczowym i wyodrębniające się wizualnie z bryły kościoła. Nazwa pochodzi od słowa prezbiter - ksiądz.